ترانه ای که در زیر می بینید سروده ای است از یغما گلروئی که رضا یزدانی گیتاریست وخواننده متفاوت پاپ کشورمان در آلبوم هیس، آن را اجراکرده است.نام ترانه ، برج است واجرای این ترانه ، بازتابهای متفاوتی داشته است. ظاهرا رضا یزدانی منظورش از برج، برج میلاد بوده و با حالتی نقادانه به مساله آن پرداخته است.
برای آشنایی هرچه بیشتر با رضا یزدانی ودانلود کارهایش به سایت شخصی او مراجعه کنید :
http://www.rezayazdani.ir/
دارن یه برجی می سازن
با ده هزار تا پنجره
می گن که قد برجشون
از آسمون بلندتره
برای ساختنش هزار هزار درختو سرزدن
پرنده های بی درخت از این حوالی پر زدن
می گن که این برج بلند ، باعث افتخار ماست
حیف که کسی نمی دونه ، خونه افتخار کجاست ؟
باعث افتخار تویی ، دختر توی کارخونه
که چرخ زنده موندنو دستهای تو می چرخونه
باعث افتخار تویی ، سپور پیر زنده پوش
نه این ستون سنگی لال بدون چشم وگوش
ستون آسمونخراش، سایه تو ننداز رو سرم
تو شب بی ستاره هم ، من از تو آفتابی ترم
یه روز میاد که آدمها تو رو به هم نشون بدن
به ارتفاعت لقب پایه آسمون بدن
اما خودت خوب می دونی پایه نداره آسمون
اون که زمینی نمی شه با حرف پوچ این و اون
پس مثل طبل صدا نکن ، نگو بلندترین منم
من واسه رسوا کردنت ، حرف از درختها می زنم
درختهای مرده هنوز، خواب پرنده می بینن
پرنده های بی درخت ، رو سیمهای برق می شینن
به قد و قامتت نناز، آهای بلند بی خبر
درختها باز قد میکشن ، حتی تو سایه تبر
ستون آسمونخراش ، سایه تو ننداز رو سرم
تو شب بی ستاره هم ، من از تو آفتابی ترم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر